به همت انجمن علمی روانشناسی موسسه و اداره بهزیستی قوچان برگزار شد :

برپایی ایستگاه آشنایی با بیماری اتیسم به مناسبت روز جهانی اتیسم
به همت انجمن علمی روانشناسی موسسه آموزش عالی حکیم نظامی و اداره بهزیستی قوچان
باغ ملی قوچان . خیابان امام (ره)

#امورفرهنگی_فوق_برنامه

اتیسم چیست ؟

اتیسم نوعی اختلال رشدی است که با رفتار های ارتباطی و کلامی غیر طبیعی مشخص می شود .علایم این اختلال در 3 سال اول زندگی بروز می کند .علت اصلی اختلال ناشناخته است و در پسران شایعتر از دختران است.وضعیت اقتصادی ، اجتماعی ،سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اتیسم ندارد .این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارتهای ارتباطی تاثیر می گزارد .کودکان و بزرگسالان مبتلا به اتیسم در ارتباط کلامی و غیر کلامی ،تعاملات اجتماعی و فعالیت های مربوط به بازی مشکل دارند .این اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای انان دشوار می سازد .در بعضی موارد رفتار های خود آزارانه و پرخاشگری وجود دارد .در این افراد حرکات تکراری (دست زدن ،پریدن ) و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می شود و ممکن است در حواس بینائی ،شنوائی ،لامسه ،بویائی و چشایی نیز حساسیتهای غیر معمول نشان دهند . هسته مرکزی مشکال در اتیسم اختلال در ارتباط است .

پنجاه درصد کودکان اتستیک قادر نیستند از زبان به عنوان وسیله اصلی برقراری ارتباط با سایرین استفاده نمایند .عدم بکار بردن ضمیر “من” از ویژگیهای کلامی این کودکان است . از مسایل دیگر تکلمی تکرار کلمات و جملات اطرافیان است .

علائم اتیسم چیست؟

بطور معمول افراد مبتلا به اتیسم حداقل نصف علائمی را که در زیر عنوان شده است نشان می دهند.این نشانه ها از خفیف تا شدید متغیر هستند.در موقعیتهای کاملا متفاوت رفتارهایی که با سن کودک تطابق ندارد مشاهده می گردد.

-اصرار به یکسانی داشته و در مقابل تغییر مقاوم هستند.

-مشکلات شدید تکلمی دارند.

-در بیان نیازها مشکل دارند و بجای استفاده از کلمات از اشارات و حرکات استفاده می کنند.

-کلمات و یا جملات دیگران را تکرار می کنند.

-خنده و گریه بی دلیل داشته و یا بدون علت مشخص نگران و مضطرب می شوند.

-قشقرق به پا می کنند و برای دلائلی که برای دیگران آشکار نیست شدیدا پریشان می شوند.

-قادر نیستند با دیگران رابطه برقرار کنند.

-دوست ندارند در آغوش گرفته شوند و یا دیگران را در بغل گیرند.

-تماس چشمی ندارند یا تماس آنها اندک است.

-به روش آموزش معمول پاسخ نمی دهند.

-با اسباب بازی درست بازی نمی کنند.

-چرخیدن و تاب خوردن را خیلی دوست دارند.

-احساس درد کمتر یا بیشتر از حد دارند.

-از خطرات نمی ترسند.

-پر تحرک ویا کم تحرک هستند.

-نسبت به اطرافیان واکنش عاطفی نشان نمی دهند.

-به صحبتها و یا صداها پاسخ نمی دهند بطوریکه بنظر می آید ناشنوا هستند اگر چه حس شنوائی سالم است.

-هفتاد در صد کودکان اتیسم ناتوانی هوشی دارند.

-در برخی از کودکان اتیستیک توانائیهای خاص وجود دارد.

 

باورهای غلط درباره اتیسم:

1-کودکان مبتلا به اتیسم هرگز ارتباط چشمی برقرار نمی کنند.

2-کودکان اتیستیک نبوغ دارند.

3-کودکان مبتلا به اتیسم صحبت نمی کنند.

4-کودکان اتیستیک قادر به نشان دادن محبت خود نیستند.

5-اتیسم یک بیماری روانی است.

6-منظور از پیشرفت این کودکان یعنی اینکه کاملا شفا یابند.

7-کودکان مبتلا به اتیسم نمی توانند به دیگران لبخند بزنند.

8-کودکان اتیستیک تماس جسمی محبت آمیز برقرار نمی کنند.

ما می دانیم که این کودکان تحریکات حسی را بگونه ای متفاوت درک می کنند که موجب اشکال در ابراز محبت و بر قراری ارتباط عاطفی در آنها می گردد.اما به هرحال این کودکان می توانند محبت کنند.در صورتیکه این کودکان را باور کنیم قادر به داد و ستد عاطفی با آنها هستیم.

 

تعدادی از روشهای درمانی-توانبخشی شامل موارد زیر هستند:

-دارو درمانی

-رفتار درمانی

-گفتار درمانی

-کار درمانی

-آموزش تربیت شنیداری

-آموزش یکپارچگی حسی

۲۰ فروردین ۱۳۹۷  -  دانشجویی فرهنگی